जेव्हा मी या अस्तित्व पोकळीत नसेन तेव्हा एक कर तू निःशंकपणे डोळे पूस. ठीकच आहे, चार दिवस- उर धपापेल, जीव गुदमरेल. उतू जणारे हुंदके आवर, कढ आवर. उगिचच चीर वेदनेच्या नादी लगू नकोस खुशाल, खुशाल तुला आवडेल असे एक घर कर मला स्मरून कर, हवे तर मला विस्मरून कर. - नारायण सुर्वे
