हल्ली असा अवेळीच येतो कधी फोन आणि कळतच नाही बोलतय कोण बोलतच नाही मुळी पलीकडे कोणी ऐकू येत रहातं फक्त डोळ्यातलं पाणी …( १ ) कळताच मलाही मग थोडंसं काही मीही पुढे मग बोलतंच नाही फोनच्या तारेतून शांतता वाहते खूप खूप आतून अजून काही सांगते …( २ ) नदी नि शेतं नि वार्याची गिरकी ढगाची विजेने घेतलेली फिरकी वाळूवर काढलेली पाण्याची चित्रं “ तुझा ” पुढे मी खोडलेला “ मित्र ” …( ३ ) टपला नि खोड्या नि रुसवे नि राग एकदा तरी सहज म्हणून शहाण्यासारखं वाग हसायचे ढीगभर नि लोळून लोळून बोलायचे थोडेच पण घोळून घोळून …( ४ ) वडाचे झाड आणि बसायला पार थंडीमधे काढायची उन्हात धार कॉफी घेउन थोडेसे बोलायचे कडू हसताना पहायचे येते का रडू …( ५ ) बोलायचे गाणे आणि बोलायची चित्रं नुसतीच सही करुन धाडायची पत्रं क्षणांना यायची घुंगरांची लय प्राणांना यायची कवीतेची सय …( ६ ) माणूस आहेस “ गलत ” पण लिहितोस “ सही ” पावसात भिजलेली कवीतांची वही पुन्हा नीट नव्याने लिहीत का