तूही अशब्दा
मीहि अशब्दंच.
श्लोकावाचून घडले आहें
शतकांडांचे हे रामायण.
अक्षरही नसता दिमतीला
दोन मनावर पूल बांधला
होता आपण ,
पहाडातल्या ढगाप्रमाणे
खडकावर झाडावर पिंजून
पडलो आपण ,
षड्जावाचुन रचली गीते
देहावाचून रतलो आपण
वेदांमधल्या तरुण उषेसम
कनकाचा रथ घेऊनि गगनी
स्तब्ध किनाऱ्यावरी निशेच्या
फिरलो आपण .
आता ते सरल्यावर सारे
त्या सर्वांची
करावयाला जणू भरपाई
मधल्या रात्री
एकांताच्या तळघरात मी
घालीत बसतो
शब्दांच्या ऐरणीवरी हे
शब्दांचे घण !
: अशब्दा
: वादळवेल
: कुसुमाग्रज
मीहि अशब्दंच.
श्लोकावाचून घडले आहें
शतकांडांचे हे रामायण.
अक्षरही नसता दिमतीला
दोन मनावर पूल बांधला
होता आपण ,
पहाडातल्या ढगाप्रमाणे
खडकावर झाडावर पिंजून
पडलो आपण ,
षड्जावाचुन रचली गीते
देहावाचून रतलो आपण
वेदांमधल्या तरुण उषेसम
कनकाचा रथ घेऊनि गगनी
स्तब्ध किनाऱ्यावरी निशेच्या
फिरलो आपण .
आता ते सरल्यावर सारे
त्या सर्वांची
करावयाला जणू भरपाई
मधल्या रात्री
एकांताच्या तळघरात मी
घालीत बसतो
शब्दांच्या ऐरणीवरी हे
शब्दांचे घण !
: अशब्दा
: वादळवेल
: कुसुमाग्रज
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा