मुख्य सामग्रीवर वगळा

यमके

विवाह व्हाया पूर्ण यशस्वी 
काय असावी शर्थ?
एक पक्ष अती मठ्ठ असावा 
दुजा असावा धूर्त. 


नीति म्हणजे तुम्ही मारावे 
आम्हीही मरावे 
सदय होऊनी दक्ष असू पण 
प्राण न अपुले जावे. 

गावापाशी पडली होती 
शत दगडांची रास 
म्हणे तलाठी मंत्र्यासाठी 
कोनशिला या खास. 

स्त्री म्हणजे का - कुणी गरजली - 
वाटे फक्त मिठाई?
अहो, मिठाई आम्ही खातो 
ना ती आम्हा खाई !

दान भूमीचे दान धनाचे 
परिश्रमाचे दान 
कळे ना आता दात कुणाचे 
आणि कुणाची मान !

लयला मजनू कधी विवाहित 
झाले असते काय?
असते तर ते लयला मजनू 
उरले असते काय?

मदिरेवर का रोष एवढा 
मी पुसले नेत्याला 
उत्तर देण्याइतुकीं नव्हती 
शुद्ध राहिली त्याला. 

साधुत्वाचा (इतरांसाठी)
या लोकांना ध्यास 
हंस लोपले , धवलपणा हो 
बगळ्यांची मिरास. 

दागदागिने चवदाचे ते 
बघुनी तापली पतिव्रता 
आणि गरजली- पातिव्रत्यही 
घ्या हे चवदाचेच आत्ता. 

कथती नेते - सत्य वदा , खा - 
अल्प ; निजा लवकरी - 
हर हर देवा या देशाची 
झाली मौन्टेसरी !   

इतिहासाचा तास आजला - 
वदले गुरु वर्गात 
डोळे मिटुनी सदेह शिरले 
नंतर त्या काळात. 

साखरकण तोंडात धरोनि 
मुंगी चालत होती 
शिट्ट्या फुंकीत पोलीस खाते 
जमले तिचिया भोती . 

एक ओळ ऐकून म्हणाला -
कविता दिव्य महान 
तोंडावर मग दुलई ओढुन 
घोरू लागला छान. 

हाय जाहलो अगतिक आम्ही 
हेही ना धड तेही 
चार दिशांना अश्व धावता 
रथ जागेवर राही !

हेचि दान मज दे गा देवा 
विसर तुझा नच व्हावा - 
आणि 'आगळे' शब्द लेखनी 
कधी ना माझ्या यावा . 

: यमके 
: हिमरेषा 
: कुसुमाग्रज 




टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

भंगु दे काठिन्य माझे

भंगु दे काठिन्य माझे आम्ल जाऊं दे मनींचे; येऊ दे वाणीत माझ्या सूर तूझ्या आवडीचे. ज्ञात हेतूतील माझ्या दे गळू मालिन्य,आणि माझिया अज्ञात टाकी स्फूर्ति-केंद्री त्वद्‌बियाणे. राहु दे स्वातंत्र्य माझे फक्त उच्चारातले गा; अक्षरा आकार तूझ्या फुफ़्फ़ुसांचा वाहु दे गा. लोभ जीभेचा जळू दे दे थिजु विद्वेष सारा द्रौपदीचे सत्व माझ्या लाभु दे भाषा शरीरा. जाऊ दे कार्पण्य ’मी’चे दे धरू सर्वांस पोटी; भावनेला येऊ दे गा शास्त्रकाट्य़ाची कसोटी. खांब दे ईर्ष्येस माझ्या बाळगू तूझ्या तपाचे; नेउं दे तीतून माते शब्द तूझा स्पंदनाचे त्वसृतीचे ओळखू दे माझिया हाता सुकाणू; थोर यत्ना शांति दे गा माझिया वृत्तीत बाणू. आण तूझ्या लालसेची; आण लोकांची अभागी; आणि माझ्या डोळियांची पापणी ठेवीन जागी. धैर्य दे अन्‌ नम्रता दे पाहण्या जे जे पहाणे वाकुं दे बुद्धीस माझ्या तप्त पोलादाप्रमाणे; घेऊ दे आघात तीते इंद्रियद्वारा जगाचे; पोळू दे आतून तीते गा अतींद्रियार्थांचे आशयाचा तूच स्वामी शब्दवाही मी भिकारी; मागण्याला अंत नाही; आणि देणारा मुरारी. काय मागावे परी म्यां तूहि कैसे काय द्यावे; तूच देणारा जिथे अन्‌ तूंच घे

शब्द

घासावा शब्द । तासावा शब्द  । तोलावा शब्द । बोलण्यापूर्वी  ।। शब्द हेचि कातर । शब्द सुईदोरा । बेतावेत शब्द  । शास्त्राधारे ।। बोलावे नेमके ।  नेमके , खमंग खमके । ठेवावे भान । देश , काळ, पात्राचे ।। बोलावे बरे । बोलावे खरे । कोणाच्याही मनावर । पाडू नये चरे ।। कोणाचेही वर्म । व्यंग आणि बिंग । जातपात धर्म । काढूच नये ।। थोडक्यात समजणे । थोडक्यात समजावणे । मुद्देसूद बोलणे । हि संवाद  कला ।। शब्दांमध्ये झळकावी । ज्ञान, कर्म , भक्ती । स्वानुभावातून जन्मावा । प्रत्येक शब्द ।। शब्दांमुळे दंगल । शब्दांमुळे मंगल । शब्दांचे हे जंगल । जागृत राहावं ।। जीभेवरी ताबा । सर्वसूखदाता । पाणी , वाणी , नाणी । नासू  नये ।। : संत तुकाराम 

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर नको गुलामी नक्षत्रांची भीती आंधळी ताऱ्यांची आयुष्याला भिडतानाही चैन करावी स्वप्नांची असे दांडगी ईछा ज्याची मार्ग तयाला मिळती सत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर पाय असावे जमिनीवरती   कवेत अंबर घेताना हसू असावे ओठांवरती काळीज काढुन देताना संकटासही ठणकावुन सांगावे आता ये बेहत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर करुन जावे असेही काही दुनियेतुनी या जाताना गहिवर यावा जगास सा - या निरोप शेवट देताना स्वर कठोर त्या काळाचाही क्षणभर व्हावा कातर कातर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर _ गुरु ठाकूर