असेच हे कसे बसे
कसे तरी जगायाचे
कुठेतरी कधीतरी
असायचे नसायचे...
असेच सोससोसता
हसून हासवायचे;
असेच हासहासता
हळूच विव्हळायचे
असाच रहाणार मी
जिता तुरुंग आपला,
अशाच बाळगीन मी
सुटावयास श्रुंखला
असाच हा गिळायचा
गळ्यामधील हुंदका
कसे बसे तगायचे
धरून धीर पोरका
अशीच येथली दया
हवेत चाचपायची;
अशीच जीवनास ह्या
पुन्हा क्षमा करायची
असाच श्वास तोकडा
पुन्हा पुन्हा धरायचा
असाच जन्म फाटका
पुन्हा पुन्हा शिवायचा
असेच पेटपेटूनी
पुन्हा पुन्हा विझायचे;
हव्याहव्या क्षणासही
नको नको म्हणायचे
असेच निर्मनुष्य मी
जिथेतिथे असायचे;
मनात सूर्य वेचुनी
जनात मावळायचे
गीत : सुरेश भट
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा