धरू नका ही बरे
फुलावर उडती फुलपाखरे
मजे मजेचे रंग तयांचे
संध्याकाळी जसे ढगांचे
ऊन कोवळे त्यावर नाचे
सकाळचे हासरे
फुलांवर उडती फुलपाखरे॥
हात लावता पंख फाटतील
दोरा बांधून पायही तुटतील
घरी कशी मग सांगा जातील
दूर तयांची घरे
फुलांवर उडती फुलपाखरे॥
काल पाकळ्या रात्री निजल्या
सकाळ होता सगळ्या उठल्या
आणि त्याच का उडू लागल्या
पंख फुटुनी गोजिरे
फुलांवर उडती फुलपाखरे॥
-अ. ज्ञा. पुराणिक
फुलावर उडती फुलपाखरे
मजे मजेचे रंग तयांचे
संध्याकाळी जसे ढगांचे
ऊन कोवळे त्यावर नाचे
सकाळचे हासरे
फुलांवर उडती फुलपाखरे॥
हात लावता पंख फाटतील
दोरा बांधून पायही तुटतील
घरी कशी मग सांगा जातील
दूर तयांची घरे
फुलांवर उडती फुलपाखरे॥
काल पाकळ्या रात्री निजल्या
सकाळ होता सगळ्या उठल्या
आणि त्याच का उडू लागल्या
पंख फुटुनी गोजिरे
फुलांवर उडती फुलपाखरे॥
-अ. ज्ञा. पुराणिक
ही कविता बहुधा दुसऱ्या इयत्तेच्या मराठीच्या अभ्यासक्रमात समाविष्ट होती. वर्ष:१९५१-५२. कवींचे पुर्ण नाव -अनंत ज्ञानेश्वर पुराणिक. त्या सुमारास ते शिरपूर ( जि.धुळे) येथील म्युनिसिपल हायस्कूलमध्ये मुख्याध्यापक होते. कविता खूप आवडत असे म्हणून मी स्वत: जून १९५८ मध्ये शिरपूरच्याच म.ज्यो. फुले विद्यालयात ८ व्या इयत्तेत प्रवेश घेतला त्यावेळी त्यांना फक्त बघण्याची संधि मिळाली. आनंद वाटला. कविता खूप खूप आवडत असे.आणि लेखक व कवी हे समोर बघणे ही दुर्मिळ बाब असे, म्हणून उल्लेख. कवींविषयी कृतज्ञता.
उत्तर द्याहटवावरील वृत्तात लिहिणारा मी....
हटवाविश्वासराव रामदास पवार (७३),
नाशिक
बालपण आठवलं
हटवासुंदर. बालपण आठवले.
उत्तर द्याहटवा