मुख्य सामग्रीवर वगळा

येईन एकदा पुन्हा




















पल्याड काळोखाच्या
जाण्याआधी
घेऊन अंगभर ओळख :
सगळ्या फुलल्या खुणा
येईन एकदा पुन्हा
घुंगुरवाळ्या पाण्यापाशी

निःशब्द भरारिपरि पक्षांच्या
असतील डोळे
पंखोत्सुक असतील झाडे सारी

असेल तेव्हा पहाटहि
पिसाहूनही हलका वारा
पाण्यावरती
तशी तंद्री आभाळाची
आणिक तुझ्या
डोळ्यांच्या काठाशी
वाजेल न वाजेल असे
पाउल माझ्या श्वासांचे
सांगाण्याही आधी
अबोल होतील शब्द
कळ्यास तेव्हा
असेल घाई फुलण्याची
अर्ध्या उघड्या डोळ्यांचा
बावरा सुगंधही
असेल थबकून
घुटमळताना श्वास तुझे
ओठांवर... गालांवर ...

होता पक्षी
निळ्याभोर पंखांचा
लुकलुक खळखळ डोळे
ओठांवर शीळ चांदणी इवली
पर्युत्सुक पिसे.....

आणि एकदा
काळोखाच्या वेळी
निळ्याभोर पंखांचा पक्षी
खिळवून बसला डोळे
दृष्टीच्याही पल्याड अगदी ......
पंखही हलविणा
शीळहि फुलविना
फांदीच्याही डोळा आले
दाटुनिया दंव
का अवचित झाले डोळे
तिन्साञ्जेच्या पाण्यापरी ते
भयस्तब्ध अनं खोल ?
का शिळहि भिरभिर
झाली प्रौढ अबोल ?

का मिटुनी पाने फांदीने
हळूच लपविले अश्रू ?

येईन एकदा पुन्हा
घेऊन अंगभर ओळख
सगळ्या फुलत्या खुणा .....
मनभर सगळी फुले
त्यांच्याही पाकळ्या कोमेजती का
लागून धग ओंजळीची ?
विसरतील का हे डोळे तेव्हा अश्रू ?
क्षणभर तरी त्यावेळी
ती शीळ चांदणी इवली
लुक्लुकेल न ओठी ?......

दिशा स्तब्ध
पान पान स्तब्ध
फक्त अंगभर माझ्या
रिमझिम ओळख

: येईन एकदा पुन्हा
: उत्सव
: मंगेश पाडगावकर
लेबल:

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

भंगु दे काठिन्य माझे

भंगु दे काठिन्य माझे आम्ल जाऊं दे मनींचे; येऊ दे वाणीत माझ्या सूर तूझ्या आवडीचे. ज्ञात हेतूतील माझ्या दे गळू मालिन्य,आणि माझिया अज्ञात टाकी स्फूर्ति-केंद्री त्वद्‌बियाणे. राहु दे स्वातंत्र्य माझे फक्त उच्चारातले गा; अक्षरा आकार तूझ्या फुफ़्फ़ुसांचा वाहु दे गा. लोभ जीभेचा जळू दे दे थिजु विद्वेष सारा द्रौपदीचे सत्व माझ्या लाभु दे भाषा शरीरा. जाऊ दे कार्पण्य ’मी’चे दे धरू सर्वांस पोटी; भावनेला येऊ दे गा शास्त्रकाट्य़ाची कसोटी. खांब दे ईर्ष्येस माझ्या बाळगू तूझ्या तपाचे; नेउं दे तीतून माते शब्द तूझा स्पंदनाचे त्वसृतीचे ओळखू दे माझिया हाता सुकाणू; थोर यत्ना शांति दे गा माझिया वृत्तीत बाणू. आण तूझ्या लालसेची; आण लोकांची अभागी; आणि माझ्या डोळियांची पापणी ठेवीन जागी. धैर्य दे अन्‌ नम्रता दे पाहण्या जे जे पहाणे वाकुं दे बुद्धीस माझ्या तप्त पोलादाप्रमाणे; घेऊ दे आघात तीते इंद्रियद्वारा जगाचे; पोळू दे आतून तीते गा अतींद्रियार्थांचे आशयाचा तूच स्वामी शब्दवाही मी भिकारी; मागण्याला अंत नाही; आणि देणारा मुरारी. काय मागावे परी म्यां तूहि कैसे काय द्यावे; तूच देणारा जिथे अन्‌ तूंच घे
1 टिप्पणी
अधिक वाचा

शब्द

घासावा शब्द । तासावा शब्द  । तोलावा शब्द । बोलण्यापूर्वी  ।। शब्द हेचि कातर । शब्द सुईदोरा । बेतावेत शब्द  । शास्त्राधारे ।। बोलावे नेमके ।  नेमके , खमंग खमके । ठेवावे भान । देश , काळ, पात्राचे ।। बोलावे बरे । बोलावे खरे । कोणाच्याही मनावर । पाडू नये चरे ।। कोणाचेही वर्म । व्यंग आणि बिंग । जातपात धर्म । काढूच नये ।। थोडक्यात समजणे । थोडक्यात समजावणे । मुद्देसूद बोलणे । हि संवाद  कला ।। शब्दांमध्ये झळकावी । ज्ञान, कर्म , भक्ती । स्वानुभावातून जन्मावा । प्रत्येक शब्द ।। शब्दांमुळे दंगल । शब्दांमुळे मंगल । शब्दांचे हे जंगल । जागृत राहावं ।। जीभेवरी ताबा । सर्वसूखदाता । पाणी , वाणी , नाणी । नासू  नये ।। : संत तुकाराम 
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर नको गुलामी नक्षत्रांची भीती आंधळी ताऱ्यांची आयुष्याला भिडतानाही चैन करावी स्वप्नांची असे दांडगी ईछा ज्याची मार्ग तयाला मिळती सत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर पाय असावे जमिनीवरती   कवेत अंबर घेताना हसू असावे ओठांवरती काळीज काढुन देताना संकटासही ठणकावुन सांगावे आता ये बेहत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर करुन जावे असेही काही दुनियेतुनी या जाताना गहिवर यावा जगास सा - या निरोप शेवट देताना स्वर कठोर त्या काळाचाही क्षणभर व्हावा कातर कातर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर _ गुरु ठाकूर
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा