आकाश झाले
हळवे जरासे
आले भरूनसे …
ढगांचे किनारे
अवेळी वहावे
आले गळूनसे …
नको जीव लावू
अशा पावसाला
तो आहे इथे
पाहुणा…
पंख फुटून
गेला उडून
तरी फुलवेल मना …
ओलावा पेरून
जाईल निघून
ढगांचा पुढे कारवां
…
लाट फिरुनी
किनारी परतली
पाण्याने भरले ठसे
…
वाळूत फिरवले
शब्द हरवले
नाते बदलले कसे?
तरी जीव माझा
जपून जरासा
मी आहे इथे
ठेवला…
उबेची दुलई
जणु मीच आई
झाले निघत्या क्षणां …
ओलावा पेरून
जाईल निघून
ढगांचा पुढे कारवां
…
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा