मुख्य सामग्रीवर वगळा

सह्याद्रीच्या तळी शोभते हिरवें तळ कोंकण

सह्याद्रीच्या तळी शोभते हिरवें तळ कोंकण
राष्ट्रदेवीचे निसर्गनिर्मित केवळ नंदनवन ..

झुळझुळ गाणे मंजुळवाणे गात वाहती झरे
शिलोच्चयातुनि झुळझुळ येथेगंगाजळ पाझरे ..

खेळतखिदळत नद्या चालल्या गुणगंभीराकडे
दरिखोर्याततुन माणिकमोती फुलुनि झाकले खडे ..

नील नभी घन नील बघुनि करि सुमनीं स्वागत कुडा
गोमेदांच्या नटे फुलांनी बरसातिंत तेरडा ..

कडेकपारी खेळ मारुतासह खेळे हिरवळ
उधळित सोने हसें नाचरें बालिश सोनावळ ..

शारदसमयी कमलवनाच्या तरत्या शय्येवरी
मदालसा स्वच्छंद लोळती जलदेवी सुंदरी ..

कविकाव्यांतुनि तशी जींतुनि स्रवते माध्वी झरी
आमोदा उधळीत फुले तीं बकुळीची मंजिरी ..

हिरव्या पिवळ्या मृदुल दलांच्या रम्य गालिच्यावरी
स्वप्नी गुंगती गोकर्णीचीं फुले निळीं पांढरीं ..

वृक्षांच्या राईंत रंगती शकुंत मधु गायनीं
तरंगिणीच्या तटीं डोलती नाग केतकीवनीं..

फूलपांखरांवरुनि विहरती पुष्पवनांतिल परी
प्रसन्नता पसरीत वाजवुनि जादूची पांवरी..१०

शिताबाइच्या गोड हातचें पोहे जे काननीं
रागाने दे बाइलवेडा कवडा भिरकावुनी..११

रोपें त्यांचि बनुनि पसरलीं नाचत चोहींकडे
अजुनि पहा या! मंडित त्यांनी कोंकणचे हे सडे!..१२

इतिहासाला वार्ता ज्याची श्रत नाही जाहली
दंतकथांसहि विस्मृती ज्याची होउनियां राहिली..१३

"झिम्मा खेळे कोंकणचा तो नृपाळ" म्हणती मुली
गळे वसंती टपटप जेंव्हा आंब्याची डाहळी..१४

पिकले आंबे गळुनि भूतळी रस जोवरि वाहतो
वनदेवीसह झिम्मा खेळत नृप तोवरि राहतो..१५

कुठे आढळे फळभाराने लवलेली आवळी
कुठे गाळती भुळभुळ अपुली पक्वफळे जांभळी..१६

कुठे हलवितो पिंपळपाने पिंपळ पारावर
कुठे वडाच्या पारंबीवर झोके घे वानर..१७

कुठे बेहड्यावरि राघूस्तव विरही मैना झुरे
प्राणविसांवा परत आला म्हणुनि चित्त बांवरे..१८

मधमाश्यांची लोंबति पोळी कुठे सात्त्विणावरी
रंग खेळती कुठे प्रमोदें पांगारे शेवरी..१९

पोटीं साखरगोटें परि धरि कंटक बाहेरुनी
कुठे झुले तो फणस पुरातन रहिवासी कोंकणी..२०

कोठे चिंचेवर शठ आंबा करि शीतळ सांउली
म्हणुनि कोपुनि नदीकिनारी रातांबी राहिली..२१

निर्झरतीरी रानजाईच्या फुलल्या कुंजांतुनी
उठे मोहमय संगीताचा अस्फुट कोठें ध्वनी..२२

कुठे थाट घनदाट कळकिचा त्यांत संचरे कुणी
पुंगी बजावित फंदि मुशाफिर दर्यापुर सोडुनी..२३

कुठे सुरंगी मुकुलकुलाच्या सस्मित वदनांतुनी
दरवळलेला परिमळ सेवित फिरति अप्सरा वनीं..२४

कोरांटीची, नादवटीची शेवाळीची फुलें
फुलुनि कुठें फुलबाग तयांनी अवघे शृंगारिले..२५

नीललोचना कोंकणगौरी घालुनि चैत्रांगणी
हिंदोळ्यावरि बसविति जेंव्हा अंबा शुभदायिनी..२६

हळदीकुंकू तदा वाटितां नसो प्रसादा उणें
पिकलीं म्हणुनी रानोरानी करवंदे तोरणें..२७

औदुंबरतरू अवधूताचा छाया दे शीतळ
शिवयोग्याचा बेल वाढवी भावभक्तीचे बळ..२८

बघुनि पांढरी भूतपाळ वेताळ काढितो पळ
आइन-किंजळ करिती मांत्रिकमंत्रबळा दुर्बळ..२९

गडागडावर निवास येथे मायभवानी करी
राही उधळीत फुले तिचे खुरचांफा चरणांवरी..३०

पानफुलांच्या वाहुनि माळा अंजनिच्या नंदना
तिजवर वरुनि वैधव्याच्या रुइ चुकवी यातना..३१

चिंव चिंव शब्दा करित निंवावर खार भराभर पळे
भेंडि उंडिणींवरी बैसुनी करकरती कांवळें..३२

लज्जारंजित नवयुवतीच्या कोमल गालांसम
रंगुनि काजू भरले त्यांनी डोंगर हे दुर्गम..३३

तिथे मंडलाकार मनोहर नर्तन आरंभुनी
रुसल्या सखिची घुमत पारवा करतो समजावणी..३४

विविध सुवासी हिरवा चांफा चकित करी मानस
मंद मंद मधु गंध पसरितो भुइचांफा राजस..३५

हसे उपवनीं अर्धोन्मीलित सुवर्ण चंपककळी
पाडुनि तुळशीवरी चिमुकली हलती निज सांउली..३६

पराग पिवळे, धवल पांकळ्या परिमळ अंबर भरी
घालित रुंजी भ्रमती भृंग त्या नागचंपकावरी..३७

सौगंधिक उच्छ्वास सोडिती प्राजक्ताच्या कळ्या
लाजत लाजत हळुच उघडिता निज नाजुक पांकळ्या..३८

त्या उच्छ्वासा पिउनी बिजेचा चांद हर्षनिर्भरी
होऊनिया बेभान नाचतो निळावंतिच्या घरी..३९

धुंद सिंधुला मारवेलीची मर्यादा घालुन
उभी सैकती कोंकणदेवी राखित तळकोंकण..४०

निकट माजली निवडुंगाची बेटे कंटकमय
आश्रय ज्यांचा करुनि नांदिती कोचिंदे निर्भय..४१

मागे त्याच्या डुले नारळी-पोफळिचे आगर
पुढे विराजे निळावतीचे निळेची जळमंदिर..४२

राष्ट्रदेवीचे निसर्गनिर्मित ऐसे नंदनवन
सह्याद्रीच्या तळी शोभते हिरवें तळ कोंकण!

: कवी माधव

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

भंगु दे काठिन्य माझे

भंगु दे काठिन्य माझे आम्ल जाऊं दे मनींचे; येऊ दे वाणीत माझ्या सूर तूझ्या आवडीचे. ज्ञात हेतूतील माझ्या दे गळू मालिन्य,आणि माझिया अज्ञात टाकी स्फूर्ति-केंद्री त्वद्‌बियाणे. राहु दे स्वातंत्र्य माझे फक्त उच्चारातले गा; अक्षरा आकार तूझ्या फुफ़्फ़ुसांचा वाहु दे गा. लोभ जीभेचा जळू दे दे थिजु विद्वेष सारा द्रौपदीचे सत्व माझ्या लाभु दे भाषा शरीरा. जाऊ दे कार्पण्य ’मी’चे दे धरू सर्वांस पोटी; भावनेला येऊ दे गा शास्त्रकाट्य़ाची कसोटी. खांब दे ईर्ष्येस माझ्या बाळगू तूझ्या तपाचे; नेउं दे तीतून माते शब्द तूझा स्पंदनाचे त्वसृतीचे ओळखू दे माझिया हाता सुकाणू; थोर यत्ना शांति दे गा माझिया वृत्तीत बाणू. आण तूझ्या लालसेची; आण लोकांची अभागी; आणि माझ्या डोळियांची पापणी ठेवीन जागी. धैर्य दे अन्‌ नम्रता दे पाहण्या जे जे पहाणे वाकुं दे बुद्धीस माझ्या तप्त पोलादाप्रमाणे; घेऊ दे आघात तीते इंद्रियद्वारा जगाचे; पोळू दे आतून तीते गा अतींद्रियार्थांचे आशयाचा तूच स्वामी शब्दवाही मी भिकारी; मागण्याला अंत नाही; आणि देणारा मुरारी. काय मागावे परी म्यां तूहि कैसे काय द्यावे; तूच देणारा जिथे अन्‌ तूंच घे

शब्द

घासावा शब्द । तासावा शब्द  । तोलावा शब्द । बोलण्यापूर्वी  ।। शब्द हेचि कातर । शब्द सुईदोरा । बेतावेत शब्द  । शास्त्राधारे ।। बोलावे नेमके ।  नेमके , खमंग खमके । ठेवावे भान । देश , काळ, पात्राचे ।। बोलावे बरे । बोलावे खरे । कोणाच्याही मनावर । पाडू नये चरे ।। कोणाचेही वर्म । व्यंग आणि बिंग । जातपात धर्म । काढूच नये ।। थोडक्यात समजणे । थोडक्यात समजावणे । मुद्देसूद बोलणे । हि संवाद  कला ।। शब्दांमध्ये झळकावी । ज्ञान, कर्म , भक्ती । स्वानुभावातून जन्मावा । प्रत्येक शब्द ।। शब्दांमुळे दंगल । शब्दांमुळे मंगल । शब्दांचे हे जंगल । जागृत राहावं ।। जीभेवरी ताबा । सर्वसूखदाता । पाणी , वाणी , नाणी । नासू  नये ।। : संत तुकाराम 

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर नको गुलामी नक्षत्रांची भीती आंधळी ताऱ्यांची आयुष्याला भिडतानाही चैन करावी स्वप्नांची असे दांडगी ईछा ज्याची मार्ग तयाला मिळती सत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर पाय असावे जमिनीवरती   कवेत अंबर घेताना हसू असावे ओठांवरती काळीज काढुन देताना संकटासही ठणकावुन सांगावे आता ये बेहत्तर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर करुन जावे असेही काही दुनियेतुनी या जाताना गहिवर यावा जगास सा - या निरोप शेवट देताना स्वर कठोर त्या काळाचाही क्षणभर व्हावा कातर कातर नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर _ गुरु ठाकूर