दूर कुठे राऊळात दरवळतो पूरिया!
सांजसमयी दुखवितात अंतरास सूर या!
असह्य एकलेपणा, आस आसवी मिळे
काय अंतरात ते अजून ना कुणा कळे
झाकळून जाय गाव, ये तमास पूर या!
दूर वास रे तुझा, ध्यास लागला मनी
दृष्टीभेटही नसे, काय सांगणे जनी
एकवार तूच ये सखीस धीर द्यावया!
सलत सूर सनईचा, वारियात कापरा
सुकून पाकळी मिटे, मुग्ध भाव लाजरा
फुलात गंध कोंदला, वाट ना उरे तया!
: ग. दि. माडगूळकर
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा