कस सांगू कसा सोसावा, दुष्काळांचा उभा उन्हाळा
कस सांगू कसा सरावा, महापुरांचा निर्दय पावसाळा
किड्या-मुंगीच जगण आमच, कसही मारा कितीही वेळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
सर झडे घामाची, पाउस तरी येईना
भेगाळल्या भूईची या, तहान परी भागेना
भूक मारी पोट अन, पीळ आतडीचा सुटेना
बाया-पोरांच्या पायी हे, आयुष्यही संपवेना
विस्कटला संसार सारा, आयुष्याचा चोळा-मोळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
बाळगला उरी अंधार, आता प्रकाश काही दिसेना
उजाडावी कशी पहाट, काळी रात ही सरेना
करपल्या पायांचा मग, जाळ तो सुटेना
अंग जाळी दिस अन, राती झोप येईना
कधी चिंता मिटून साऱ्या, लागणार सुखान हा डोळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
जगण झाल महाग तरी, मरण देव देईना
भिकार उपेक्षित लेकराची परी, दया त्याला येईना
तिरडी झाली लाचार अन, खांदा कुणी देईना
अखेरच्या वाटेवरही कुणी, साथ द्याया उरेना
जितेपणीच लचक तोडाया, बघ गिधाड झाली गोळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
कस सांगू कसा सरावा, महापुरांचा निर्दय पावसाळा
किड्या-मुंगीच जगण आमच, कसही मारा कितीही वेळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
सर झडे घामाची, पाउस तरी येईना
भेगाळल्या भूईची या, तहान परी भागेना
भूक मारी पोट अन, पीळ आतडीचा सुटेना
बाया-पोरांच्या पायी हे, आयुष्यही संपवेना
विस्कटला संसार सारा, आयुष्याचा चोळा-मोळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
बाळगला उरी अंधार, आता प्रकाश काही दिसेना
उजाडावी कशी पहाट, काळी रात ही सरेना
करपल्या पायांचा मग, जाळ तो सुटेना
अंग जाळी दिस अन, राती झोप येईना
कधी चिंता मिटून साऱ्या, लागणार सुखान हा डोळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
जगण झाल महाग तरी, मरण देव देईना
भिकार उपेक्षित लेकराची परी, दया त्याला येईना
तिरडी झाली लाचार अन, खांदा कुणी देईना
अखेरच्या वाटेवरही कुणी, साथ द्याया उरेना
जितेपणीच लचक तोडाया, बघ गिधाड झाली गोळा
इथे रोज घडे आमच्या....आमच्या मरणाचा सोहळा
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा