उजाडल्या वरी सख्या निघूनी जा घराकडे,
अजुनही उशीवरी टिपूर चांदणे पडे…
उगीच वेळ सारखी, विचारतोस काय तू ,
पून्हा पून्हा मिठीतही शहारतोस काय तू …
पुन्हा अशी हवी तशी कुणास रात्र सापडे ?
अजून कुंतलात या तुझा न जीव गुंतला,
अजून पाकळ्यातला मरंदही नही संपला…
अजूनही कसे तुझे लबाड ओठ कोरडे….
अजून थांब लागली जगास झोप आंधळी
दिसेल या नभातही हळूच रात्र सावळी…
तुला मला विचारुनी फुटेल आज तांबडे !
उजाडल्या वरी सख्या निघूनी जा घराकडे,
अजुनही उशीवरी टिपूर चांदणे पडे…
उगीच वेळ सारखी, विचारतोस काय तू ,
पून्हा पून्हा मिठीतही शहारतोस काय तू …
पुन्हा अशी हवी तशी कुणास रात्र सापडे ?
अजून कुंतलात या तुझा न जीव गुंतला,
अजून पाकळ्यातला मरंदही नही संपला…
अजूनही कसे तुझे लबाड ओठ कोरडे….
अजून थांब लागली जगास झोप आंधळी
दिसेल या नभातही हळूच रात्र सावळी…
तुला मला विचारुनी फुटेल आज तांबडे !
उजाडल्या वरी सख्या निघूनी जा घराकडे,
अजुनही उशीवरी टिपूर चांदणे पडे…
: एल्गार,
: सुरेश भट
: सुरेश भट
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा