सांध्य सावल्यांत एक
भावगीत हरवले
शोधतो घनाघनात
सूर मी तयातले
त्या सुरेल संगतीत
पंख लाभले उपेस
जाहले मलूल दाह
जाळत्या उन्हातले
सांत्वने नि रक्षणेहि
उमलली तयात त्या
तेच गीत जागवीत
दीप अंतरातले
या रितेपणात रात
ये घनांध भोवती
काळजात थेंब थेंब
गोठती तमातले
: भावगीत
: छंदोमयी
: कुसुमाग्रज
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा