सांजलाटात नाहले झाले खडक
जांभळे ,
पक्षी पांढरे वाळूत जीव
भारून थांबले .
जांभ्या डोंगरावरती पडे ढगांची
सावली ,
मंद वाऱ्याची मल्मल पाण्यावरती
विसावली .
स्मरणात जागा व्हावा
तसा पाखराचा सूर
,
गर्द मोर आकारतो
संथ लयीतला धूर
.
झाडीपल्याड
गावात येती उमलून
दिवे ,
ओथंबल्या फांदीवर झुकू लागले
काजवे .
ओला केशरी मधाचा चंद्र
हळू आला वरी
दूर काळीभोर होडी तोल
तंद्रीत सावरी .
अनोळखी पाऊलांच्या खुणा मऊ
वाळूतल्या
स्वतःलाच नकळत ओल्या
चांदीने भरल्या .
: चित्र
: भटके पक्षी
: मंगेश पाडगावकर
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा