प्रेम एक सुरम्य गुजगुज. एकमेकांविषयी केवढा मधाळ आदर! सलगीतही संयमाची
अदब! एक विचारू? असं विचारून मर्यादा राखणारा.वरवरच्या शब्दांखालून
वाहणारा उष्ण मोकळा झरा.वाक्याच्या सनईत न मावणारं ते गाणं, इंदिरा
संतांनी बकुळओंजळीनं ऐन कोवळ्याकंच वयात आपल्याला दिलं. तेव्हा "ती"
कुणीही समोर नव्हती.तरीही आपण प्रेमातच पडलो होतो.खरंच कुणाच्या? का
स्वत:तच असते "ती"-आणि "तो"-हे सांगणारंही एक न्यारं-प्रेम!
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा