पृथ्वीची फिरती कडा चाटून
कवितेची ओळ येते
आणि आयुष्यातील एक दिवस
दानासारखा मागून नेते.
स्वत:पासून दूर जाता येते
आरशापर्यंत तेवढेच
हे शरीर आयुष्याने बांधलेले
त्या सूत्रालाही अदृश्य खेच
उभा जन्म पाठीमागचा उगाच
सूर्योदयाचा डोंगर वाटतो
पण संपूर्ण कवितेच्या शोधातील
तोही एक सूर्यास्तच असतो
: आरती प्रभू
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा