चिंब भिजल्या झडीच्या रात्री
पान पानावर झरते
मेघ फुटल्या सावळ्या ढगातून
चंद्रवाही धुके उतरते
कुणाच्या आठवणीचे फुलं
अर्धपहाट रात्री घमघमते?
संपून गेलेली मोझार्ट
हृदय चिरचिर चिरते..
पहाटेच्या कळिरवाने
जेंव्हा पापणी उघडते
शार निळ्या नभाखाली
गर्द पोपटी रान हसते
सावळ्या रात्रीचा काळा
ढवळ्या दिवसाचा निळा
हिरव्या तरूचा पोपटी
जगा-हसायला शिकवते..
: बी
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा