अश्वाचे पाय घेऊन
जग जलद धावते आहे
इथे बिचारी गती कुर्मासम
जगणे तुरुतुरु चालले आहे
त्यांना गाठायचे आहेत चंद्र
रोज नवे आकाश हवे आहे
इथे आयुष्याच्या पोकळीत
केवळ काळोख झिरपत आहे
तिथे अशी पहाट उमलते
चोहीकडे किलबिल विरते
इथे दिवसाच्या पानावर
शिळ्या रात्रीची शाई ठिबकते
तिथल्या हवेत सोनचाफी परिमळ
तजेलदार चर्येवर हास्य विखरते
तिथला विचार करता करता
इथली बाग उजाड होते!!!!
: बी
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा