एवढ मात्र खर

हिच्या मिठीत तुझी ऊब शोधण नाही बरं ,

मी तुला विसरत चाललोय एवढं मात्र खरं

हिचा हात घट्ट हातात ठेवला जरा धरून,

तुझ्या माझ्या सारया जागा पाहिल्या पुन्हा फिरून ,

विसर विसर विसरताना पाहिलं तुला स्मरून

तू होतीस ,नव्हतीस, पण हिचं हसणं होतं ,

सोबत माझ्या हिचं असणं तुझं नसणं होत ,

खर सांगू ? हिच्या डोळ्यात माझंच फसणं होतं ,

हिच्याच सोबत बांधीन म्हणतो मनामधली घरं ,

मी तुला विसरत चाललोय एवढं मात्र खरं .

असे तसे कसेतरी जगतात काहीजण

तसं हिला जरा जरा कळत माझं मन ,

संध्याकाळी गप्प होतो हे हि हिला कळलं ,

तुझी बाजू घेऊन हिने खूप मला छळल

खरच मला ठाऊक नाही हिचं जुनं काही ,

कुणास ठाऊक का मी विचारला हि नाही

आई म्हणते सोडून द्याव सगळ भलं बुरं ,

मी तुला विसरत चाललोय एवढ मात्र खर

तुझ्यासारखा आता मी कारण नसता हसतो

कुणास ठाऊक तेव्हा मी हिला कसा दिसतो ,

तुझी आठवण येते आहे हिला आधी कळत ,

माझ्या आधी डोळ्यांमधून हिच्या पाणी गळत ,

ओंठ ठेवते गालांवर समजून घेते खूप,

भळभळनार्या जखमेवरच हे असं साजूक तूप ,

जगण्यासाठी आता मला एवढाच सुख पुरं ,

मी तुला विसरत चाललोय एवढ मात्र खर……..

:  सौमित्र