उत्तररात्री मी
येऊन जाग
सहज बाहेर
पाहिले जरा -
भुरक्या ढगाच्या
उशीत मऊ
घालून मस्तक
पहुडे धरा .
काजळी दुलई
सारून थोडी
जागृत होऊन
देखतां नभ -
मंचकाजवळ
शुक्राचा तारा
दिसला एकटा
राहिला उभा
पुसे ती लाजून,
" अजून का रे
गेलेला निघून
ताऱ्यांचा थवा -
एकता राहसी
उगाच येथे
उशाशी घेवून
हातात दिवा ? "
म्हणाला हासून ,
"प्रीतीची तुझ्या
अपेक्षा अंतरी
मुळीच नाही -
माहित मजला
हृदय तुझे
कोणाच्या नेत्रात
गुंतून राही !
परंतु जेधवा
क्षितीजावरी
येईल उषेच्या
रथांत रवि -
न्हाऊन गर्दीने
सोडून नीळी
नेसून वसने
सोनेरी नवी -
जाशील थाटात
लाजत पुढे
कराया स्वागत
आकाशद्वारी -
तुझी ती प्रसन्न
लावण्यप्रभा
पाहून माघारी
जाईन घरी !"
: संवाद
: मराठी माती
: कुसुमाग्रज
येऊन जाग
सहज बाहेर
पाहिले जरा -
भुरक्या ढगाच्या
उशीत मऊ
घालून मस्तक
पहुडे धरा .
काजळी दुलई
सारून थोडी
जागृत होऊन
देखतां नभ -
मंचकाजवळ
शुक्राचा तारा
दिसला एकटा
राहिला उभा
पुसे ती लाजून,
" अजून का रे
गेलेला निघून
ताऱ्यांचा थवा -
एकता राहसी
उगाच येथे
उशाशी घेवून
हातात दिवा ? "
म्हणाला हासून ,
"प्रीतीची तुझ्या
अपेक्षा अंतरी
मुळीच नाही -
माहित मजला
हृदय तुझे
कोणाच्या नेत्रात
गुंतून राही !
परंतु जेधवा
क्षितीजावरी
येईल उषेच्या
रथांत रवि -
न्हाऊन गर्दीने
सोडून नीळी
नेसून वसने
सोनेरी नवी -
जाशील थाटात
लाजत पुढे
कराया स्वागत
आकाशद्वारी -
तुझी ती प्रसन्न
लावण्यप्रभा
पाहून माघारी
जाईन घरी !"
: संवाद
: मराठी माती
: कुसुमाग्रज
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा